bir demet tiyatronun en güzel ve eğlenceli diyaloglarının bu sahnelerde yaşandığı düşünüldüğünde, dışarıdan izlemesi son derece keyifli bir halk sürtüşmesidir.
gececi olan, yani gece vardiyasında çalışıp gündüz uyuyan adamlar yahut eşleri,
orta yaşlı, çocuk sesine tahammül edemeyen bir cam baykuşu,
çocuk sesine katlanamayan her türlü insan,
genellikle aynı binada oturduğunuz komşunuzdur bunlar, kendisi hiç çocuk olmamıştır sanki. büyüdüğünüz zaman dövmeniz olasıdır.
nedeni o dönemlerde hiç anlaşılmamış ve anlaşılmayacak olan eylemdir .
sadece salon duvarını kale olarak kullanır onlar , veya pencereye top atar .
koşturmaya ne hacet ?
zaten şimdi hepsi tek tek ölüyor bağıranların , büyüdük ama helalli isteyesi geliyor insanın.
gece vakti insanın aklına bu mu gelir arkadaş.
küçükken sık sık yapılan ya da maruz kalınan durumdur. çoğumuz yaşlı bir teyze tarafından az azar işitmemişizdir o pencereden uzanan korkunç kafa kimilerimizin hala dün gibi aklındadır. ya da laf atıp pencereyi kapamak hususuyla iyi dalga geçmişizdir milletle.
