Efenim 6 aydır bu şehirde yaşamaktayım.Başlık genelleme gibi görünse de ben sadece tecrübe ettiğim olaylardan yola çıkarak yaptığım saptamalardan bahsedicem.Geldiğimde ingilizce'ye olan ihtiyacım vesilesiyle nerede Türk görsem kaçar vaziyetteydim.ilk 3 ayın ardından Kendi kültürüme olan özlemim sebebiyle Türk arkadaş edinme isteğim oluşmaya başladı. Türk sayısının çokluğu sebebiyle de hemen birkaç arkadaş edinebildim.
Hayatımda gördüğüm en başarılı Türkler burada!
-Genel olarak 3-6 kişilik Türklerden oluşan gruplarla gezen
-Muhabbetlerinin %90 ı sidik yarışı şeklinde geçen
-Söylenen yalan sayısı sebebiyle asla Türkiye'de devam edecek arkadaşlıkların kurulamadığı
-Her zaman abaza öyle ki bazıları normal günde kafede karşılaştığında yanında kız varken sana selam vermezken senin yanında kız olduğunda can ciğer kuzu sarması olmaya çalışabilecek kadar zavallı
-Sırf yabancılara yaranmak için Müslümanlık ve Türklükle ilgili yabancıların duymak istediklei yanlışları doğruymuşçasına savunan ( Örn:Kürt sorunu ki bir çoğu güneydoğuda kürt devleti olduğunu ya da yakında oluşacağını kabul etmiş durumda ya da
domuz etinin neden haram olması konusunda açıklama yapmak yerine yaranmak için esi bir adetmişçesine davrananlarda mevcut
-Gece klübünde öpüşüp eve gelip ertesi gün Türkiye'deki arkadaşlarına gece ile ilgili çarpıtılmış bilgi veren (-ki biz türkler anlatmayı seviyoruz bu tarz durumları )
-ilk konuştuğunda hepsi mükemmel hayat yaşamış ve zengin ama biraz yakınlaştığında aslında babalarının paraları altında ezilmiş yirmili yaşlara da gelse içi boş kafası boş ye-iç-seviş üçgeninde kurduğu basit dünyasında mutlu olduğunu düşünerek mutlu olan başarısızlar ordusu
inşallah bundan sonra tanıştıklarım bu düşüncelerimi değiştirecek türden olur.
