arkadaş bir hafta derslere verdim kafayı giremedim sözlüğe, adam yine gitmiş. ulan nasıl bıktırdıysanız adamı. bari erken gel be abi. sensiz çekilmez buralar. yine mesaj at bana "durmak yok çiş molası var :)))) " diye herşey eskiye dönsün. yine sabahlara kadar mesajlaşalım abi. yine dertlerime ortak ol. bana akıl ver. şimdi kim yapacak bunları abi? şunu unutma abi bu sözlükte her zaman bir kardeşin var. bunu bil.
adam yazardı. gibi demiyorum çünkü adamdı. güldürürken hüzünlendirirdi. moraliniz bozuksa onu anında düzeltmeyide bilirdi. olmayan abim gibiydi benim. hemen hemen bütün yazılarını okumuşumdur şu 3 yılda. gitmemesi gereken sayılı yazarlardan biriydi. sizin gibi adamlar burayı boş bırakınca adeta zıvanadan çıkıyor. en yakın zamanda geri dönmesini diliyorum.
iki yıl önce bunu yazmış (#16084220) sonra da geçenlerde bunu (#23878762). Peki ben niye şimdi buradayım.
bu yazara teşekkür ve herkese derdimi anlatmak için.
Buradayım çünkü bir açıklama yapmam gerek. Sadece callofcu ya değil bu açıklama yıllar sonra bu satırları okuyacaklara da.
Bir şeyler paylaştığımız bazen farklı yazılarda farklı duyguları paylaştığımız yazarlardan "ya aslında kıymetin bilinmiyor" vb serzenişler duyuyorum. (duyuyorum dediysem yılda bir falan yanlış anlama, buralar tenha) sonra bir arkadaş neden tek sayfa nick altım olduğuna takıldı; bir sene arayla hatırlatır ve üzülür.
lan olm ahaha, bana üzülmeyin hanımlar/beyler *
ben uludağ sözlükte yazıyorum ve mutluyum ve eğleniyorum. (lan valla billa bak allah ın adını verdim)
hiç bir yazımı bugün kaç kişi okur diye yazmadım. (ki niye okusun milletin başka işi mi yok.)
bazılarının not kısmında yıllar sonra okuyacaklardan özür dilediğim görülür. Benim burada yazmamın tek sebebi yıllar sonra da olsa "o" biriyle karşılaşmak.
Şu sözlükte beni en mutlu eden şey: unuttuğum bir yazıyı aradan onca zaman geçtikten sonra birinin denk gelip okuması ve o yazının gölgesinde benimle buluşması.
siz bozkırın ortasındaki o tek ağacın gölgesinde karşılaşan yolcular. herkes bozkırı sever mi sanıyorsunuz?
billboardlara boy boy reklamlarını yapıştırsan da bozkırın ortasındaki o ağaç ve çevresi hep tenha olacak ve olmalı.
çünkü tenha olduğu için sen oradasın!
burnun ne kadar alışırsa alışsın o kötü kokuyu ara ara duyuyorsun,
geceleri neon ışıkları aydınlatıyor diye mi uyku tutmuyor sanıyorsun?
herkes aynı yöne gidiyor diye gittiğin yolda içine sinmeyen bir şeyler var,
güneş ışınları bile her gün biraz daha plastik, kadınların teni petrol kokuyor. biliyorsun.
Ben
bir şeyleri ararken neyi aradığını unutmuş,
bazen beraberinde aramayı da unutmuş,
çoğu, kimsenin rahatsız olmamasından rahatsız,
belki de sadece bozkıra yolu düşmüşler için yazıyorum.
çünkü bence bozkırın ortasındaki ağacın altı güzel.
aslında ben sözlüğe değil bazı insanlara, onların var olduğunu bilmek ve onlarla buluşabilmek için yazıyorum.
buralar hep tenha olacak, olması da gerekiyor. bazıları için yazdıklarım ne kadar iyiyse diğerleri için de bir o kadar boş.
hatta "özet geç piç" yazıları çoğu ki bu da normal.
yani tenhaya hoş geldin callofcu, bunca yolu benimle geldiğin için sana; yazmaya ve yaşamaya teşvikinizden dolayı hepinize teşekkür ediyorum.
geri kalan herkes için bozkırın ortasındaki ağaç kadar faydasız ve gereksiz olsun tüm yazdıklarım.
sözlük yazarları arasında bir tipin temsilcisi, hiç ses çıkarmaz ama bir entrysini okursun, bir daha okursun bağlanırsın. işte böyle bir şey, emre abisine ben de teşekkür etmek istiyorum ona mutlu bir çocukluğu armağan ettiği için! ama bence o itçi gökhan da çok kötü birisi değildi, kaçmasaydınız, arkadaş olmak isteseydiniz sanırım tepkisiz kalmayacaktı. hem 5-6 kişi neden korkuyordunuz ki? gökhan adlı çocuktan nefret etmiyorum ben, o hayatta kendisine sunulan rolü oynamış! kim bilir ne iyi kalbi vardı da duyguları onu kötülük yapmaya sürükledi? * :)
