aslında çaktırmadan bir şey söylemeye çalışan kişiye yüksek sesle efendim demek olacaktı başlık.
kalabalık ortamlarda, başkalarının duymasını istemediği bir şeyi, karşısındakine kaş göz yaparak anlatmaya çalışan kişinin içine düştüğü zor durumdur. o kimse anlamasın istemiştir. fakat karşısındaki anlamaz niyetini bazen. hepimizin başına gelen talihsiz durumlardandır.
karşınızdaki hararetli bir şekilde etrafındakilere bir şeyler anlatıyordur. havaya bakar, yere bakar, kalkar, elini kolunu sallar, anlatırken heyecanlanır, başkası konuşacakken susturur, dinleyenlerin yüzüne bir bir bakar ama bir siz beceremezsiniz onla göz göze gelebilmeyi. türlü türlü şekillere girersiniz dikkatini çekmek için. öksürürsünüz olmadı elinizle saçları düzeltir gibi yapıp kafanızın ardından ona el sallarsınız. ara ara gözü size takılsa dahi sürekli kaşlarınızı kaldırmanıza, kafanızı sağa sola sallamanıza bir anlam veremez ve bir anda susar, ve söylenir "efendim ,anlamadım ne diyorsun bağır biraz" diye.
öylece kalakalırsınız. bir anda tüm gözler çevrilir size. "yok ben birşey demiyorum" diyerek çevirmeye çalışsanız da herkes ağzınızdan ne çıkacak diye beklemeye başlar.
daha beter durumlarda vardır. misal bir masada üç beş kişi oturuyorsunuzdur. yanınızdaki arkadaşınız, eşiniz, sevgiliniz her kimse bir laf eder olur olmadık, uyarmak için bir tekme atarsınız bacağına ( ki böyle durumlarda yanyana oturmak konuşanı susturabilemek için birebirdir ) ya da çimdiklersiniz kolundan bacağından. o ise bağırır bir anda tamda herkes sohbet ederken, 'ne vuruyorsun' der ya da 'ne çimdikliyorsun kolumu 'diye söylenir. rezillik diz boyudur. ama elbet bu hareketininde hesabı sonradan sorulur.
