Kendi yamanevinden habersiz dam özleyen adam
Bu şehrin gecesinde bulduğun safiyet şeytandan
Deniz ve vapurlar ay ve ağaçlar ne de kedi
Ne de elin ayakların duydukların gerçek yerlerinden değil
Şimdi geç bunları geç parkları geç
Hepimizin yırtılır gibi olan ağzına bak
bu cahit zarifoğlu nun Uyarılan Şair adli siirinden bir bölüm. burayi ilk okudugumda misralarin derinliginde kaybolmuştum. hala da alır götürür beni. üslubu geregi imgeyi o kadar yogun kullanmis ki anlasilmasi oldukca zor siirler cikartmis ortaya. bu zarif adam i anlayamiyor ya da anlam derinliğini cok zor kavriyor olmak ağırıma gider zaman zaman. öyle zamanlarda da açıp çocuklar için yazdiklarini okuyorum.