karşıdaki cahil sahsiyet, dediklerini, savunduklarını anlayamayacağı için hissedilebilecek duyguların akabinde insanın kendi kendine söylediği cümlecik türü.
spor gazetelerinin, kitaplardan çok sattığı günümüz türkiyesinde, okur yazarın tartışılmaz ve doğru itirafı. geniş düşünen ve farklı görüşlere saygılı olmayı bilenle tartışılır, ne yazık ki bulmak zor.
derdini tam olarak anlatamayan ya da haksız olduğunun farkına varan insanın fiziksel şiddete de başvurabilcek kadar aşağılıklaşabildiği zamanlarda da doğruluğunu koruduğunu farkettiğim söz.
bir büyüğümün şöyle sözü vardır;
"insanları iyi kötü diye ayırma, akıllı aptal diye ayır."
şimdi bu başlığı görünce hem aptal hem de cahil bir insan hayal ettim ve bir kabus olduğuna karar verdim.
kökü antik roma'ya kadar uzanan bir görüşün, ki bilinen ilk ifadesi (bkz: seneca) tarafından söylenmiştir, dile getiriliş ifadelerinden sadece bir tanesi. Seneca'ya mal edilen söz içinse;
edit: bu söz birazdan karşılaşacağınız gibi (bkz: george orwell)e değil; (bkz: seneca)ya aittir ve asıl tercümesi; cehalet mutlulukturdan ziyade cehalet kutsanmıştır veya cehalet bilgeliktir şeklinde düzeltilmelidir. (bkz: ignorance is blessed)
