cahil, aslında iki şeye denir. birincisi, hiçbir şeyden anlamayan fakat yorum yapan ve kendisini haklı sanan kimseler. ikincisi ise her şeyi bildiğini sanan kimseler.
cahilin, bilgisizliği dışında, öğrenme merakı, haddini bilme, bilene saygı duyma, eleştirel düşünme, gerçeğe ulaşma ve özeleştiri yetileri olmadığından baştan mağlup çıkacağınız bir tartışmaya hiç girmemek bir erdem, girmek ise bir başka tür cahilliktir.
bir kaç yıl önce baya moda bir sözdü tartışma esnasında yeterli argüman sunamayıp bu sözü söyler çekilirdi. ulan senin cahil kriterinle imam-ı azamın ki bir mi diyemiyorsun tabi kalpler kırılmasın gönüller incinmesin diye. en bilgili benim hastalığından kurtulmak gerek.
söyleyenin kendinin cahil olmadığını ifade etmesi ama cahilleri de hiç yenemediğini söylemesiyle cahillerden daha iyi olmadığını demek istemesi ama onlardan iyi değilse onlara cahil diyemeyeceği gerçeğinden dolayı aslında söyleyenin kendi egosunu besleme amacı güttüğü söz.
- cahillerle tartışmayın çünkü ben hiç yenemedim.
+ ya gazali misin nesin bi sittir git.
- cahillerle tartışmayın çünkü ben hiç yenemedim.
+ tartışırım tartışmam sana mı sorcam?
- cahillerle tartışmayın çünkü ben hiç yenemedim.
+ beni sinir etme bak çocuk.
- cahillerle tartışmayın çünkü ben hiç yenemedim.
+ tamaaam anladık en bilgin sensin en üstün sensin tamam anladık! yeter ama ya?
