ölçüsüz, abartılı, yorucu sohbetlere girmemek gibi insana huzur ve dinlenmişlik katan deneyimdir. bazı insanlarla konuşmaktansa insanın duvarla konuşması daha iyidir. en azından sözünü kesmiyor üstelik.
imamı Şafi derki, nekadar alimle tartıştıysam yendim, nekadar cahille tartıştıysam kaybettim. Buna örnek güldür güldürde düz dünya tartışmasında görebilirsiniz.
Kayınvalidemle Sohbeti kesebilseydim keşke. Keşke eşim ailesinden ayrı yaşayabilseydi.
Kadın akşam telefonda görüntülü konuştuğu kıza "seni oğluma almıcam" deyip durdu. Oğlu da benimle evli. Sanmayın ki sırf cehaletinden yapıyor. O da var ama Yılların fesatı kadın. Huylu huyundan vazgeçer mi? Yıllardır yapıyor bunu.
Allah'ım bir de sürekli beni süzüyor. Öyle bir kıskanç ki! Kaç yaşında kadın senelerdir benimle yarışmaya çalışıyor.
Gün geçmiyor ki zekadan münezzeh yeni bir cahil ile sohbete zorlanmayayım...bünyeye müdahale eden her cahil ile insansavar kibrim biraz daha serpilip büyüyor.
Neden varlar?
En korkuncu neden kontrolsüzce üruyorlar? Çok korkutucu geliyor böyle detaylarını yüzlerine bakarak düşündükçe... Yokmuş gibi davranmak istiyorum, bu sebepten;
Aslında cahillik bence bilmediği halde bilmek istediği olayları diretmesi sorunsallığıdır. Bir nevi hırs gibi bir şey. Kafa basmaz ama basar gibi gösterir kaba kuvvete baş vurur bu tipler. Okul Yurdunda neler neler gördü bu adam.
