cahil Ar. c¥hil
sf. (ca:hil) 1. Öğrenim görmemiş, okumamış: Bu maskara sosyete bana cahil diye bakar. -H. E. Adıvar. 2. Belli bir konuda yeterli bilgisi olmayan: Sansürcülerin çoğu cahil, tiyatrodan anlamaz kişilerdi. -M. And. 3. hlk. Deneysiz, genç, toy (delikanlı veya kız): Esasta batıl itikatlara inanmış cahil bir kızcağızdı. -R. H. Karay.
