cahilliğin kendisinden utanmayı öğrenememiş olmanın sonucudur. ben şahsen, cehaletin tâ kendisinden utanmayı yeğlerim. tarafı, çok da önemli değil esasen. ne taraftan olursa olsun, cehalet hakikaten de kötü bir şey...
ama biz duyguları, düşünceleri, fikirleri ve hatta zevkleri dahi kendi başlarına ele alamaz bir hâle geldik. illa ki taraflandırmalı, "kendi tarafımız" veya "karşı olduğumuz taraf" olarak yaftalamalıyız. garip, çok garip...
cahil olmayan kemalist de mi var sorusunu akla getirmiştir.ya da hakkını yemeyelim belki de vardır da bize denk gelmemeiştir.neyse biz yine de bin umutla onları göreceğimiz o günleri beklemekteyiz.
