Dunning-kruger sendromuna sahip insandır. Her daim mutludur. Beklentisi yoktur. Kolay tatmin olur. Körü körüne her şeye inanır. Muhakeme, analitik düşünme yeteneklerinden yoksundur. Zararı kendine değil, çevresinedir.
Zeki insanlar kendini hafife almaya meyilli iken cahil insanlar kendini mükemmel olarak görmeye meyillidir. -albert Einstein.
kendi türü tarafından icat edilmiş bir sıfata sıkıştırılmış insan kişisidir. Kime göre neye göre cahil? Hangi 21. Yüzyıl beceri ve ideolojilerini benimsemiyor diye kabul görmemiş mesela? Bundan yüz yıl önce / sonra yaşamış olsaydı nasıl bir tanımlamanın kurbanı olacaktı?
Hepimiz yaşayamadığımız zamanların cahiliyiz en nihayetinde. Şu cahil yakıştırmasını salıp kendimizi o beğenmediğimiz insanlar üzerinden tanımlama ihtiyacını törpülesek, herkesin öyküsünün ve geçtiği yolların şu an onu yaşadığı konuma getirdiğini anlayabilsek, sadece anlamlandırabilsek zaten saygı otomatik olarak baş gösterir bence.
Cahil insan neyse de, buram buram cehalet koktuğu halde mangalda kül bırakmayan neandertaller vardır ya, hehhh işte en sıkıcı tayfa onlardır.
Cahilim ben bilmem, anlamam diyen adamı, tepsiyle başımın üstünde taşırım beee!
kendisine ilk anlatılana, gösterilen ilk görüntüye, verilen ilk bilgiye kolayca inanır, hem de çok sağlam inanır, ona sıkı sıkıya sarılır. aklına bir kez yattı mı onu sorgulamaz bile. ondan sonra ona ne derseniz deyin, ne gösterirseniz gösterin onun için artık tek bir gerçek vardır. kendisi o gerçeği görmüş aydınlanmıştır ve diğerleri kandırılmıştır. o düşünce ile körü körüne, sonuna kadar o düşüncesinin peşinden gider. yılan misali kendi boynunu görmez deveye boynun eğri der. eğitim seviyesi ne olursa olsun eğer boş bir eğitim almışsa, elindeki diploma da kendisi adına bir şey ifade etmez. hatta çoğunlukla o diplomayı öne sürerek kendisi cahil ve yobaz olduğu halde karşı görüştekileri cahillik ve yobazlıkla itham eder.
o yüzden de provokasyon yapmak isteyenlerin, kitleleri harekete geçirmek isteyen, ortalığı karıştırmak isteyenlerin, dikkati başka yere çekmek isteyenlerin ve özellikle politikacıların ve hatta memleketimizde şikeye bulaşmış futbol kulübü başkanları* gibi yöneticilerin en çok sevdiği insan tipidir.
işine gelmeyen durumlarda da çok rahat meydanlara sürebilirsin bunları. koyun güder gibi yönlendirebilirsin. sonuçta karşı tarafı, karşıt görüşü yenemese bile yobazlığı ile karşısındakileri yıpratacak, yoracak, zaman kazandıracaktır size.
“Ben daha çok cahil ve okumamış, tahsilsiz kesimin ferasetine güveniyorum bu ülkede. Ülkeyi ayakta tutacak olanlar okumamış hatta ilkokul bile okumamış, üniversite okumamış cahil halkın ferasetine ben güveniyorum. O beyannamenin ben neresinden tutayım. Bizde de şimdi okuma oranı arttıkça beni afakanlar basıyor. Ülkeyi ayakta tutacak olanlar okumamış cahil halk. Türkiye’nin okumuş kesimi profesörden başlayarak geriye doğru en tehlikeli olanlar üniversite mezunları. Olayları en rahat okuyanlar ilkokul mezunları. Üniversite ve sonrası çok vahim. Çünkü zihinleri bulanık. Biz de de şimdi okuma oranı arttıkça beni afakanlar bazıyor. Ben açıkçası korkuyorum.” Kendini eğitimci(!) olarak belleyen bir zatın ifadesi. Adama sorarlar peki neden biz eğitimle uğraşıyoruz? Okumuştan sorun çıkıyorsa, o zaman cahil adam yetiştirmek için uğraşalım. Eğitim ve eğitimciye gerek yok. Ülkede eğitim nasılsa bir yaz-boz tahtası. 5 yaşında okula başlama sistemi getirildi, 1 yıl sonra kaldırıldı, 15 yılda 5 milli eğitim bakanı değişti. Her gelen kendi sistemini getirdi, düzen bir türlü kök salmadı. Eğitim istiyor muyuz, emin değiliz!
