ankara'nın en güzel ve konforlu salonlarından biriydi vakti zamanında.
hafta içi akşamları yan tarafındaki kapalı garajdan bozma bir yerde provalar yapardık öğrenciliğimizde, 80 lerin başında. haftasonu da salonda çalışma izni koparabildiğimizde büyük salonda sahnede çalışmak olağanüstü gelirdi biz amatör oyunculara. bir akşam çalışırken ( var gücümüzle evet/hayır diye bağırıyorduk) o sırada asıl salonda prova yapan genco erkal sinirlenmiş ve haber gönderip bizi susturmuştu.
karşısında, şimdi düzen laboratuvarının olduğu binanın yerinde bir kahve vardı, adını şimdi hatırlamıyorum, kadın erkek herkesin girebildiği bir kahve idi.kışları, ankara ayazlarında, sabahın köründe sığınak gibi atardık kendimizi oraya ,simitle çayın en tatlı olduğu zamanlardı bizim için.
sonradan adını değiştirdiler. neden yaptılar böyle birşeyi, hiç anlamam. çağdaş sahne adı yakışırdı ve ankaralıların belleğine yerleşmiş bir isimdi.
