özellikle cafeye kalabalık gidildiğinde insanın sinirlenmesine sebeb olur. biz 6 kişiyiz masa bulamıyoruz elin herifi ya da kızı artık neyse, tek başına masayı işgal etmiş oturuyor.
cafelere kabile halinde giden kişilerin yer bulamayınca,
dik bakışlarını yönelttikleri has insandır.
işin doğrusu ise ;
bu insan cafenin, gelenlerin ve cafenin işletilme amacını sadece karşı cins olarak gören ve bilmeyen kabileden farklı bir boyutta yaşamaktadır. bilge bir kişiliktir o insan.
o şu demektir ;
" ben cafeye bira ve çerez için gelirim,
tek gelirim. dağılın lan bebeler ! "
çoğu bu lafa dönüp der ki ;
" ortam yapıyoruz, kızlar var bak ! "
de lise çıkışı geldiğin kızlı cafe ortamından ne randıman alacanda sen saçı, sakalı salmış içip kendi kendine kafasını yaşayan adamın leveline erişeceksin.
bi sefer ;
" gelin içireyim hepinizi gençler. " dedim kaçtılar.
ben yalnızım ?!
"parama geçer hükmüm" diyen adamdır en pahalı içecekten söyler yetmez "bana bir su birde çilekli pasta" der. garsona 20 lira verir "bana bir marlboro kendine de hangi sigaradan içiyorsan ondan" der! şeklini koyar. kimse çıt çıkartamaz garson sever, patron sever diğerlerini siktiret.
barlara gidince cool insan olan adamın sabah karşılaşmak zorunda olduğu gerçek. dün gece kimlerle yattığının sayısını hatırlamak değil, sabah uyandığında birinin kollarında huzur bulabilmeyi ummaktır belki istediği.*
kafelerde bizim gibiler icin ufak iki kisilik masalar vardir oralarda takiliriz,oyle hangar gibi divanli koltuklu masalari isgal etmeyiz , saatlerce otururuz ama hepinizden cok hesap oder ustune bolca bahsis birakiriz,
ellesmeyin bize gidin baska yerlerde takilin , siz yolcu biz o kafelerin hancisiyiz.
bu durumdan en çok kendisi rahatsız olan insandır. genelde bunu bilmemezlikten gelerek mutlu olur. dokunmayın garibime yalnız diye ölsün mü yani? kuru laf kalabalığının döndüğü saçma arkadaş gruplarından, sms aşklarından bıkmış usanmış kendi halinde kendi tadına yaşayan insandır. peki bundan memnun mudur diye sorsanız hayır değildir; ah şöyle derinlemesine konuşabileceği halden anlayan bir dost olsa veya omzuna gömülüp gözyaşı akıtabileceği gerçekten sevebilen bir sevgili o da istemez miydi sanırsınız? ama herkes her zaman ve her yerde istediği özlediği belki de hiç tanışamadığı sevdikleriyle birlikte olamıyor işte napsın, samimiyetsiz arkadaşlardansa sabırla gerçek dostları bekler durur.
yalnızdır çünkü kendi gibi düşünenle karşılaşmamıştır henüz. yalnızca oturur o masada kitabını okur. birilerine yamanmaktansa, arkadaş bulacağım diye mıçını yırtmaktansa kendi kendine yeterdir.
(bkz: ben). Yalnızız ne yapalım? Sevgilimiz yok, öyle herkese kanı ısınan tip olmadığımız için arkadaş çevremiz bir elin parmakları kadar? Ne yapalım yani yalnızız diye bir cafe'de çay kahve demi içmeyelim? (bkz: olur paşam).
