samimi davranışlarından dolayı, iş yeri sahibi tarafından gerçekleştirilen eylemdir.
çiftimiz elele oturup, burunlarını değdirmeler birbirlerine, işte yanak öpmeler,
dudak kenarı falan derken, ben gidipte nabıyonuz amk, burası aile yeri diyemezdim tabiki,
ve böyle durumlarda asla yanlarına yaklaşamıyorum, sanki halvet var gibi *,
erkeğin koltuğu tamamen kıza dönüktü, işte kızda ona dönük oturuyorlar,
ama öyle liseli falan da değiller, dedim maşallah ne güzel aşk,
evlenmişler hala liseli gençler gibi samimiyet falan, evlilik aşkı öldürmüyor mu acaba diye
düşüncelere boğulmaya başlarken,
mekan sahibi,gitti çiftin yanına, koltuğu şöyle düzeltelim dedi,
adam elini bıraktı kızın, sonra doğru düzgün oturdu,
neyse bunlar sinirlenip gittiler,
baya bir şikayet edip gitmişler,
yobaz biri değilim ama hoş durmuyor sanki bu kadar samimiyet.
edit : eksilenecek ne yazdım acaba,
ulu orta sevişmesinler mi dedim,
bunu yapıyorlar diye ayıpladım mı teee allaammm yaaaa.
anne babanın, çocuğunun yanında birbirlerine hakaret edip tartaklamaları normalken, öpüşüp koklaşmaları babanın anneye sevgi gösterilerinde bulunmasının ayıp karşılandığı bir toplumda büyümenin tuhaf sonuçlarıdır. sevişmek yiyişmek olarak algılanıp, utanılacak hale dönüşür. sarılmak gizli kapaklıdır, sevmek saklıdır. sonra gelir ön yargılar, çarpık cinsel tabular, şiddet, sevme bozukluğu.
