başlangıçta klasik müzikte, özellikle konçertolarda ortaya çıkan, solistin eserin belli bir bölümünde emprovizasyon yapması geleneğine verilen addır.
klasik batı müziğinin disiplininden ötürü bu tekniğin sınırlanması ve hatta bestecilerin bu bölüm için bile beste yapmaya başlamaları üzerine sonraki zamanlarda bu teknik yerini ve canlılığını caz'da buldu. bestecilerin konçertoları kendi çaldıkları günlerin yavaş yavaş geçip yorumcu-besteci ayrımının belirginleşmeye başladığı günlerde beethoven piyanistlerin uyduruk doğaçlamalarından bıkar ve 5. konçertosunda cadenza niyetine çalınması gereken bölümü de nota nota yazar. orkestranın cadenza'yı haber veren kök akorun 6-4 çevrimini çaldığı noktada partisyona yazdığı cümle eğlencelidir: "non si fa una cadenza, ma s'attacca subito il seguente" (cadenza madenza yok, yazılı olanı çalmaya devam et!)
