Kilitli kapılar ardındayım. Dört duvar etrafımda, sakinim, dinginim, sorgsuzca bekliyoruM sanki. Birini değil bir şeyi hiç değil beklediğim bir zaman dilimi. Duvarlarımın yıkılıp; kapılarımın açılacağı zamanı bekliyorum. Soramıyorum nedense kim ördü bu duvarları. Kapılarım neden kilitli. Kapandığım içimde içim içimi yerken ve çevremdeki herkesin kendi payına bir keşkesi varken. Benim barilerim var. O olmadı bari bu olsun diye atıyorum her adımımı. Teslim oldum sanıyorlar, boyun eğdim sanıyorlar, oysa ben deneyebileceğim her yolu deniyorum barilerim için, onları gerçekleştirmek için. 'Yani olmuyor istesem de' demiyorum. O olmasa bile olacaklar var diyorum. Yaşananlar oldu yaşanacaklar var diyorum...
