Bazısına çok yakışıyor. allahın varlığını ispatlıyor, karanlık gecelerımızı aydınlatıyor, şu yağmurlu akşada allahu allah diye koşası geliyor insanin. (bkz: burak özçivit)
ince olmayacak, kalında olmayacak süpürge yutmuş gibi ne o öyle. Tamam çok densiz bi aralık oldu kabul ediyorum, mens dönemi idare edin.
insanı ele geçiren bir yapısı var bıyığın. bir süre sonra bıyık ne yapmak isterse onu yapıyorsun misal 40 kilo adamdım birden 90 kilo oldum ve göbek yaptım neden çünkü bıyık göbek istedi. bıyığın canı çorba ister çorba içersin, bıyık ayran sever mesela, bıyık birayı köpüklü ister, bütün bunlara istemsiz uyarsın. yakışmadığı halde ısrarla kesmezsin çünkü bıyık seni ele geçirmiştir.
ekleme: bunlar kaleci volkan, burak özçivit hatta scherlock holmes filmindeki jude law için de geçerli.
Ortamınızdaki insanların nasıl birileri olduğunu anlamak istiyorsanız bıyık bırakın. Üniversite zamanında ara ara bırakırdım sakalla birlikte ama son bir buçuk senedir osmanlı bıyığı diye tabir edilen normal, burkulacak düzeyde bir bıyığa sahibim. böyle de anlatılmadı ama ifşa etmeyelim şimdi kendimizi. merak edenler mesaj atabilir. * muhabbetlere bak ;
- vaay... yakışmış reis. yalnız uçları biraz aşağı indir be olum.
- bende çıksa ben de bırakacağım da yok işte. yalnız uçlarından az al yoldaş.
- hacı dudak hızasını geçmesin, dinen caiz değil.
Bu bıyık nasıl bir şeyse herkes beğeniyor ve bırakmak istiyor ama illa ki bir siyasi gruba yönelik olmalı. uçlar aşağıdaysa ülkücüsün, yana doğruysa devrimcisin, kısaysa cemaatçisin, dudağın üstüne iniyorsa alevisin, fazla dağınıksa kürtsün.
bir bıyık bıraktım ve yemediğim yafta kalmadı.
bu da ülkemizde aslında fikirlerin bir öneminin olmadığının ve herkesin sadece göstermelik bir hayat yaşayarak fikirden çok simgelere, şekile önem verdiğinin göstergesidir.
