bırakıp gittin beni

entry4 galeri0
    1.
  1. ayağına düşen gölgene acıdın mı hiç sen ? nasıl bir sözlerdir bunlar denilesi şiir.
    3 ...
  2. 2.
  3. mükemmel bir Louis Aragon şiiridir.

    bırakıp gittin beni bütün kapılarda.
    bütün çöllerde tek başıma kodun!
    şafakta arayıp öğle vakti yitirdiğim
    vardığım hiç bir yerde değildin!
    sensiz bir odanın sahrasını nasıl anlatsam?
    hiçbir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığını?
    denizde dalgakırandan da boş boşluğunu bir günün,
    seslenip de senden cevap alamadığım sessizliği?

    bırakıp gittin beni kalarak olduğun yerde hareketsiz,
    her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle...
    düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin beni!
    yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin!
    düşen hep ben oldum en küçük kımıldanışında senden.

    başını çevirdiğin için ağladığımı görmedin hiç!
    bana bakıp görmediğin için!
    ben yokken içini çektiğin için!

    ayağına düşen gölgene acıdın mı hiç sen?
    1 ...
  4. 3.
  5. insanda rakı güdüsünü tetikleyen bir şiirin bira cilası kıvamındaki mısrası.
    0 ...
  6. 4.
  7. mt'nin tolga tuncer ile düet yapmış olduğu tam adı bırakıp gittin beni (sonbahardan bir iz) olan ve sanırım albüm dışı olan müthiş şarkılarından yalnızca biri'dir.
    dikkat: ateş harmanlayan cinstendir. gönül derdi ile yaklaşmayınız.

    tolga tuncer
    bırakıp gittin beni... elimde solmuş çiçekler
    yokluğa ittin beni... seni bensiz, beni sensiz bilenler
    bir gece karasında sen, bir sevda masalında ben
    bir gülün dikeni gibi, dokunsan görsen halimi...
    diner mi bilsen bu acı? geçer mi sevsen bir daha...
    biter mi aşkın kalbimde? ben sensiz, sen bensiz günlerde...

    mt
    ayrılığın masalı bu(mt), sonbahardan bir iz(tolga)...

    elim dilim tutuldu gidişine anlamsızca çıplak gözlerimle bakarken,
    kırılan yüreğimin küçük elleriyle sana ayrılık şiirleri yazarken dön bi bak dön bi yak bu gönlü...
    kaç duamın yankısı sert kayalıklarında tınladı,
    geceler ağladı yağmurlarımı tutarken,
    içim bir şehre damladı seni kör gecelerin siyah ayazlarında ararken...
    eylül'ün vedasıydı bu somurtkanlığım, gidişinin yasıydı şarkılarım
    hiç siyaha bürünmedim hep maviydi ufuklarım, dayandım...
    çıplak ayaklarım karadenizinde bir iki deli dalgaya mahal oldu ve ağladım,
    farozların poyraza esir düştü diye şarkılarım...
    bal gözlüm bal gönlünden bak kalbim hep ellerinde,
    bırakıp gitsen bile bir şarkı takılıp kalacak gözlerimde...

    tolga tuncer
    kapatır gözlerimi ümitleri ararım
    bırakma ellerimi sensizlikle yanarım...

    bırakıp gittin beni... elimde solmuş çiçekler
    yokluğa ittin beni... seni bensiz, beni sensiz bilenler
    bir gece karasında sen, bir sevda masalında ben
    bir gülün dikeni gibi, dokunsan görsen halimi...
    diner mi bilsen bu acı? geçer mi sevsen bir daha...
    biter mi aşkın kalbimde? ben sensiz, sen bensiz günlerde...
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük