bi nevi beyin kanaması ya da deyim kararması...sözler'in her sözlüden artık içi boş koskocaman birer sıfır çekmesi...sözlerin bi boka yaramayıp sükut'ün elmas olması...
ve veya sözlerin kontra-atakla yeniden söz vermesi...geleceğim...yine..yeniden.. yeni'dem...
....sol'a çek..bekleme yap...saçının sen kokan her bir teli kadar geleceğim sana...
Bırakıp gitmek seni bakmadan ardıma.
Gözyaşlarımı iz yapmak ardım sıra.
Beni bu izlerden bulmanı dileyerek,
ürkek çekingen ve ağlamaklı gitmek.
Yarın gelirmi acaba diye umut eden
Umudu büyüten dost bırakmak ardımda
Sabah seher yelinde kokumu arayacak
Unutmadım unutulmadın diye haykıracak
Bir dost bir de seni bırakıp ardımda
Öylece gitmek istiyorum karanlıklara
Bilmem neden gelir ansızın aklıma
Oylesi garip ve cilveli düşünceler.
Bir kır kahvesinde sabahladığımda
yada camdan akan yağmur tanesine
Dalıp gittiğim o sihirli anlarda.
Bazen insanın en çok kalması gereken durumda , çaresizce içinden gelen şeydir.
.Çünkü bazı yokuşlar tek başına çıkılamayacak kadar diktir.Sonu düzlüktür fakat ,görünmez.
Birlikte kuvvet olmalıdır.Ama birlik olmak zordur.Gitmek acımasızdır.Giden yanlız kalır.Kalan can'dır.
Ne yapmalıdır o zaman bu (bkz: amaan)?
