Genelde Sartre hazretlerinin kullandığı bir terim olanzi bu. başkada hiçbir yerde okumadım amma velakin tam anlamını bilmemekteyim. nasıl yani, birisi bilye gibi bırakımıveriyor insanı...
Sartre'ın kullandığı fakat daha öncesinde heidegger'in kendisine zımni bir eleştiri olarak sunduğu bir kavramdır.
Felsefesinde açıkça dile getirilmeyen fakat oldukça yoğun hissedilen bir "istenççilik" vardır.
Daha sonraki dönemlerinde heidegger, bu istenççi tavrına karşılık istence karşıt olması maksadıyla "bırakılmışlık" kavramını öne sürmüştür.
Ne var ki heidegger'in bu bırakılmışlık'tan, istenç-karşıtlığından kastının bir fatalizme mi işaret ettiği yoksa sınırlı bir istenci gösterdiği büyük bir tartışma konusudur. Kendisi buna ilişkin bir şey söyleyemediğinden, bu, Heidegger yorumlarından çıkarılmaya çalışılmaktadır.
Pek önemli değil ama benim şahsi fikrime göre heidegger'in bırakılmış fikri istenci olumsuzlamaya yönelik değildir. Zira dasein'ın varoluşunun özü olarak tayin ettiği tasa ve dasein'ın dünya-içinde-zamansal-olarak-var olmaklık'ını ileriki dönemlerinde de savunmaya devam etmesi onun istenci tamamıyla olumsuzlamadığını gösterir.
