o an anlaşılmaz. yapılan hataları, pişmanlıkları o el o zaman askıda kalmaz. kenetlenir. belki de düşünmek istemezsin o el bırakılacak diye. anını yaşamak istersin. o elden gelen sıcaklık ve pozitif enerji ile daha çok bağlanırsın o ele. tıpkı o eli kalbinde hissedene kadar. yapışır kalırsın. pesimist olmaya ne gerek var diye.
öleceğini bile bile yaşamak gibi bir şey.ölmeyen umudun göstergesi.belki değişiriz,belki toparlarız umuduyla sarf edilen sonuçsuz çaba.sonu hayal kırıklığı yer yer ağlamak kimseye göstermeden.hayat böyle.
belki de bir insanın yapabileceği en aptal eylem.
suya yazı yazarken silineceğini bilen aptal aşık kadar karmaşık ve beklentisiz bir şey.
o eli tutarken terleyen fakat değer bilmeyen bir eli sıkmak ne kadar tuhaf olabilir ?
oyuncaklarıyla bir odaya hapsedilmiş çocuk kadar telaşlı ve mutlu olmak.
ağladıktan sonra uyuyan yaramaz çocuk.
