kanımca mor ve ötesi'nin şu ana kadar yapmış olduğu en iyi albümdür, eşsiz bir eserdir, dinlendikçe dinlenesidir, hededir hödödür.*son giden ve 23 buram buram yengeç** kokmaktadır. bu albümde mor ve ötesi'nin aslında şimdikinden ne kadar daha kaliteli sözler yazdığını görebilir, amatör ruhlarının verdiği şimdikinden daha fazla olan samimiyeti hissedebilirsiniz. kısacası tatlı bir yorgunluğun üstüne içilmiş buz gibi sudur bu albüm.
Hani bir olay olur, bakmışsın kurtuluş yok, hiçbirşey düzelmeyecek "hayırlısı" dersin, işte bu da öyle bir sözcüktür. işler zamanla yoluna girebilir, hayata yeni bir başlangıç imkansız değil manasında bir sözdür.
içinde birbirinden güzel ondört parçanın bulunduğu mor ve ötesi albümdür, dinlenmesi şiddetle tavsiye edilir, ayrıca biriktirdiğim cep harçlıklarımla aldığım ilk orijinal albümdür.
Ne gerçek ben, ne beraberlik, ne bencil kendi kendine, ne müstakbel güvensizlik, ne yüzler naylon yüzler, ne arkanda, ne naklen, ne sonra, ne tüm, ne gerçekten, ne hiç, ne müzik, ne eylem, ne ahlak, masum, saf, nefret, ne varsa ne ne yoksa hiç yok, ne yok anlam ki faydasız, ne direnmek saçma her kimse, ne sen var, ben yok, biz sarhoş, ne farkında olanlarınız, ne gündelik hayatlarınız, ne işkence görenleriniz, ne kaybolan özneler ve siz, ne savurgan dudaklarınız, ne eskiten yalanlarınız, ne isteksiz suratlarınız, ne sessizce haykırsanız.
mor ve ötesinin yaptığı ikinci ve kanımca en güzel albümüdür. bu albüm mor ve ötesi grubunun son dönemdeki halini almaya başlamadan önce ki önemli bir geçiş noktasıdır.albüm kapağıda bir hayli ilginçtir.14 tane türkçe şarkı barındırır bu albüm içinde.
samimi, sıcak, içten, bizden sözlere sahip 1999 çıkışlı mor ve ötesi albümüdür.
mor ve ötesinin gerçekten güzel müzik yaptığı ve dinlenesi albümüdür. ha ceplerine para girmemiştir o ayrı.
kaliteli müzik sever için bordeaux şarabı tadında alternatif bir albümdür. öyle pek fazla kimse de bilmez dinlemez.
Bir cumartesi sabahı karışık sırayla dinleyerek bile insanın içini mutlulukla ve tuhaf bir hüzünle doldurabilen albüm. Şehir albümü kadar amatör ruh hakim olmamasına rağmen gül kendine albümü kadar da dengede değildir ki bu da Mor ve Ötesi'nin en samimi albümü yapıyor diyebiliriz.
