Sahip olduklarımız, sahip olmayı hayal ettiklerimizdir belki de. Sahip olmayı istediğimiz ne varsa onun için çabalarız hayatta. Doğarız, büyüyüp gelişiriz. Büyüdükçe isteklerimiz, sorumluluklarımız da artar. Apayrı bir çaba içerisine gireriz. Aslında bu, kendimizi bulma, yani kişisel bir kimlik oluşturma çabasıdır.
Topluma kendimizi kabul ettirmek için uğraş verirken bir yandan da bireysel düşüncelerimizi harekete geçiririz. Hayal ettiklerimizin peşinden koşmaya başlarız. Kimi zaman hayallerimiz uğruna zifiri karanlıklara korkusuzca dalarız. O karanlıkta aradığımız tek şey aydınlıktır. Çünkü hayallerimizin başlangıcıdır aydınlık, güneşli günler, masmavi gökyüzü.
Kimi zaman da aydınlık sandığımız karanlıklara gireriz. Yağmurun yağışı, gök gürültüsü, fırtınalı havalar hepsi karanlığın başlangıcıdır. Hayalleriniz kör karanlıklarda kaybolur. Benim hayallerim de kayboldu..
