büyüyünce pokemon olmak isteyen türleri vardır.. hemde kuyruğunda ateş fırlatan.
büyüyünce örümcek adam olmak isteyeni vardır..
hangimiz zamanında pokemon olmak istemiyorduk ki?
bir çoğumuzun çocukluk hayalleri arasına girmiştir astronotluk. saturn uranüs neptün jüpiter diye öğretilir gezegenler. sonrasında atılgan izlenir. lan bende astronot olayım, başka dünyaları gezeyim, keşifler yapayım, marsa çişimi edeyim şeklinde hayallere kapılılır. fakat bu hayaller en fazla ortaokula kadar gider. türskat la mı dolaşıcam lan ben uzayı şeklinde karamsarlıkla hayaller tıkanır. mühendisliğe, doktorluğa dönülür.
ilkokul üçüncü sınıftayım.o zamanlar babamın küçük bi köfteci dükkanı var üç masalık. yanında iki kişi çalışıyor biri garson biri bulaşıkçı. dükkanda olduğum bir gün iki adam geldi lacivert elbiseleri sarı işlemeli şapkaları vardı. dükkandan içeri girdikleri anda babam el pençe oldu önlerinde. adamlar ne asker ne de polisti. şaşırdım ilk önce sonra adamlara hayranlık duydum. ertesi gün okulda öğretmenimiz büyüyünce ne olacaksınız dediğince cevabım hazırdı."belediye zabıtası". dedim ya çocuktum, ilk okul üçteydim.
anaokulda,prens/prenses olmak,
ilkokulda, astronot olmak,
ortaokulda, doktor olmak,
lisede, mühendis olmak
üniversitede, okuyup adam olmak,
sonrasında, baltaya sap olmak olarak evrimleşebilen istekler güruhudur.
