okul öncesi ,tek kanallı trt yıllarında, her pazar ailecek seyredilen kovboy filmlerinde ezilen kızılderililere üzülüp '' büyüyünce kızılderili olucam ben ''
ilkokulda deli gibi çalışkan olup, inek modunda iken, öğretmenin gazı ile '' büyüyünce başbakan olucam ben ''
ortaokulda her türk genci gibi aileden ve sağdan soldan etkilenerek '' büyüyünce doktor olucam ben ''
lisede artık ergenliğin tavan yapması , araştıran, düşünen asi genç rüzgarının verdiği etki ve artık büyümüş olduğun kanaati ile '' okul bitsin konservatuara gidicem, tiyatro ya da şan eğitimi alıcam , hiç olmadı greenpeace yazılıp çevreci olucam ''
ve bir bakarsınki zar zor kahramanmaraş sütçü imam üniversitesi kazanmışın ve ülkede en çok hakkı yenen ve ismi nedeni ile maalesef madara olan üniversiteden mezun olup , mezun olduğun branşla alakası olmayan başka bir sektörde yardırmaya başlamışın.
o vakit bir çay molasında, açılan bu başlığı okuyup, bir sigara yakıp '' kızılderili olamadığına yanarsın ''
öğretmen öğrencilerine sırayla sorar: "büyüğünce ne olmak istiyorsunuz?"
-doktor
-bilgisayar mühendisi
-eczacı
-.........
ve sıra o çocuğa gelir. okula yeni gelmiştir, kısadır, yalnızdır. cevabını verir:
-astronot
sonu vahimdir. arif usta'nın yanında kaportacı olmuştur kendisi. zaten vizyonuna ulaşan kaç küçük çocuk vardır ki?
o-baba ben buyuyunce ne olucam ?
b-sen oku oglum okuda adam ol.
o-peki adam olamazsam ne olucam?
b-o zaman sana bi araba bir ikide kiz buluruz pezevenk olursun oglum.
