-büyüyünce ne olacaksın?
-astronot.
-aaaa! iş bulamazsın valla aç kalırsın. hem ne yapacaksın ki uzayda?
-yıldızların içinden geçe geçe bir dünya bulacağım.
-hahahahahaaaaaaaaayyyttt! koskoca bilimadamları bulamamış sen mi bulacaksın? hem evde kalırsın valla sen. yıllarca uzayda! ohoooo! otur evinin kadını ol sen!
sürekli küçümsenen çocuklardır. asla bir iş yapacaklarına ihtimal verilmez. değil astronomi üniversitenin en düşük bölümünü kazanma ihtimalleri bile yoktur. bunun içindir ki hayalleri kısıtlanmış çocuklarımız olduğu için hala yerimizde sayan hatta gerileyen bir ülkeyiz.
büyüyüncede aynı hedefe sahip olursa sürekli çalışırsa fırsatları akıllıca değerlendirirse çok parası olursa nasa da astronot olma ihtimali olan çocuktur. ama %99.9 gaza gelmiştir ve hiçbirşeyin farkında değildir.
Türkiye cumhuriyeti sınırlarında yaşamayan çocuktur. Çünkü bizimkilerin istekleri genel olarak; polis,doktor,öğretmen üçgeninden dışarı çıkmadığı için, böyle bir ihtimalin olma olasılığı gökte uçan çift boynuzlu ejderhanın olma olasılığı ile aynı orandadır.
yaklaşık bir 10-15 yıl sonra, okuduğu bölüme bakıp... "ne halt yedim ben, astronot olacakken burada ne işim var" der. ah ulan hayallerim...
gerçi bu modelin liseye gelip "ben astronomi ve uzay bilimleri okuyacağım yaaaa" diyeni de vardır; gider ingilizce tercümanlık okur. hıh.
