Büyüklüğümü hatırlıyorum da
Uslu bir kalbe sahip
Çocuk gibi huzurluydum
Ağlamayı biliyordum
Sevdayı bilmediğim kadar
Annem o zaman annemdi
Şimdi çocuklaşmışım
Onu bile hatırlamıyorum...
Büyüklüğümü hatırlıyorum da
Ne kadar da güzeldi.
Denizi çizemezdim
En iyisi hep dereydi.
Dağlar vardı büyüklüğümde
Yamaçlarında karlar olan
Sonra ağlayan bir güneş
Sahi o güneş neden ağlıyordu?
Babam eve karpuz getirirdi
Ne kadar da büyüktüm
Dilimleyip yiyordum
Ve tabii kavunu da...
