büyük değer vermek, peşinde büyük bencillik getirir.
en masum örnek;
değer vermenin hazzına kapılmış bir insan; değer verdiği kişiyi sakınır. bu doğrultuda, değer verdiği kişinin, kendine zarar verecek bir kararına, ona zarar gelmemesini istemeyi düşündüğü için saygı duymaz.
yani;
büyük değer veren biri, değer verdiği kişinin düşüncelerine saygı duymayabilir.
oysa insan; düşündükçe yaşamış olandır, yaşamı insan anlamında anlam kazanandır. onu insan yapan özelliklerini, onu düşündüğü için yok saymak; onun insanlığına hakarettir.
birine acımak, birini korumak, birinin sana ihtiyacı olduğunu kendi kafanda kurmak, o kişiyi düşük görmektir; o kişiyi düşük görerek kendini yüceltmiş hissetmeye çabalamaktır.
siz insanların düştüğü hata bu;
siz, değer vermenin hazzında büyüleniyorsunuz. değer vermiş olma hazzına kapılmış biri için haz; değerden önceliklidir.
ve verilen değer tamamen ego tatminidir.
