isyanların devam ettiği sürece gerçekleşmesi kaçınılmaz devrimdir.
afrikada hızla yayılan halk isyanları dur durak bilmiyor. tunusla başlayan isyan mısırda kanlı devam ediyor. birçok insanın öldüğü isyanlarda halkların tek parolası: demokrasi̇
yıl 2011 artık kralların ve diktatörlerin kan emiciliklerine tahammülün kalmadığı yıllardayız. i̇nsanlar siyasi, kültürel ve ekonomik değişim ve gelişimler sonucu gözlerini açmayı başardı. demokrasi dünya insanın refahını ve huzurunu sağlayabilecek tek unsurdur günümüzde. ama zeynel abidin bin ali gibi, hüsnü mübarek gibi muhalefeti engelleyen, yönetimi tekelinde bulunduran ve görevini kendi çıkarları doğrultusunda kullanan insanlar elli yıl bile geçse bir gün muhakkak halkın sabrını taşırabiliyor. virüs gibi yayılan isyan hastalıkları sıradaki devletleri bekliyor. paçası tutuşanlar reform sözü veriyor, bir dahaki seçimlere katılmayacağını söylüyor. bunlar demokrasi adına güzel gelişme açıkçası. yıllarca halkların kanını emen vampirlerin devrimler karşısında ne yapacaklarını bilememesi beni çok eğlendiriyor.
suriye devlet başkanı beşar esad, halka reform sözü verdi. bunun anlamı çok açık. siz oturun oturduğunuz yerde ben size bir güzellik düşüneceğim. aldanmayın o isyancılara.
yemen devlet başkanı ali abdullah salih ise 2013 yılında yapılacak seçimlere katılmayacağını açıkladı. bunun anlamı da basittir: aman durun yakıp yıkmayın ortalığı ben zaten yakında yolcuyum.
şu an afrikadan ortadoğuya sıçramaya başlayan halk isyanı ürdünü tehdit etmekte. yani devrimin en yakın adayı ürdün.
hayat pahalılığı nedeniyle halkın ufacık bir gösterisi sonuç verdi ve kral abdullah samir rifai hükümetini fesh etti. kral abdullahın bu hareketinin açıklaması da çok basittir: tamam samiri gönderiyorum ama aman benim koltuğumu ellemeyin.
lakin ürdünün de refaha kavuşması için abd yalakası abdullahın da gitmesi gerektiği aşikardır.
mısır i̇syanından sonra hüsnü mübarekin düşmesi, beşar esadın isyanlardan korkması ve tunusun düşen devlet başkanı zeynel abidine kucak açan suudi kralı abdullahın arap dünyasındaki otoritesinin sarsılmasından sonra, bu kaos ortamından faydalanıp arap dünyasında yeni otoriteyi kurma çabasına giren ürdün kralı abdullah hayatının hatasını yapıyor. çünkü ortadoğu ve kuzey afrikada ki arap ülkelerinin geleceğini amerika ve i̇srail tayin ediyor.
durum böyle iken, ürdün kralının amerika yalakalığı yapıp otoriteyi kurmak istemesi kamuoyunda hiç hoş karşılanmaz. siyasi olarak amacına ulaşabilir belki ama bu isyanın ürdüne sıçramasına en büyük sebep olur. bunun farkında olan kral abdullah bu küçük gösteriye karşı hükümetin istifasını istemesi, abd ile yakınlaşma sonucu çıkabilecek isyanı önlemek amacı taşıyabilir.
gelelim demokrasi meselesine
2011 yılına ulaştığımızda yukarıda örnek verdiğim gibi ürdün kralı ve benzeri kişilerin artık halkı kandırması söz konusu değil. maymun gözünü bu yıl açtı. arap halkı diktatörlere ve krallara taviz vermiyor. ve bu zamana kadar her istediğini yapan kan emiciler artık koltuğunu demokrasiye bırakmak zorunda.
