büyük adamlık, büyük adam olmak nedir? ben mesela çok büyük bir adamım. ama evde. kendim yani. lakin bu yetmiyor kimse de siklemiyor. büyük adamın büyüklüğünün doğrulanması gerekir. bunu kim yapacak? küçük adamlar. eh sikeyim.
başarının tanımını ilk yapan adam başarıyı yakaladıktan sonra yapmıştır. mesela siki büyüktür ve büyük sik, büyük adamlarda olur demiştir. ben bu düşünceyi küçük penisli bir arkadaşın öne sürdüğünü zannetmiyorum. burada zaten baştan sıçılan bir mevzu var. değişen yargıları, tarihten biraz bilgisi olan arkadaşlar bilir. dün bir at sahibi olmak için götünü yırtanlar varken, at çalanlar varken, bugün at binen görsem arabayı üstüne kırarım bu napıyor amk delisi diye. hayat değişiyor fakat bizler, küçük adamlar bunu çok iyi bilmemize rağmen bugüne yapışıyoruz.
çocuklara filan soralım, hepsi ilerde büyük adam olmak istiyorum gibi sözler söyler. yav çocuğum, sen mal mısın? büyük adam olmak için ya küçük adamları kandıracak, sırtlarına basıp yükseleceksin ya da onlardan oturup medet umacaksın bana büyük desinler diye. her halükarda yanlış yoldasın. büyüksen, büyüksündür amk yerinde. ki ne demiş şair; "herkes eşit."
bir de küçük adamların küçüklüğünü sahiplenir gibi davranma, bundan gocunmama, "sıkıntı yok baba" hali var ki adamı sikiyor. küçük adamlar en az "büyükler" kadar iki yüzlüdür. ilk fırsatta seni siker ve büyümeye çalışır. o yüzden hani koyun psikolojisi filan diyoruz, adı kitapta terim olarak yazınca normal gibi karşılıyoruz da küçük adamların hepsi oturmuş fırsat bekliyor. bekar annelerin sik aradığı gibi, küçük adamlar daha küçüklerini arıyor.
bakın bu küçük adamların küçüklüğünü, büyümek için götünü yırtıp da başarısız olan adamlar çok iyi anlarlar. hani ne kadar anlatsak da ağzına koymadan anlamazsın ya yarağın tadını, o hesap. ne bileyim bir kız vardır mesela zengin olsan senle evlenir, olamadın başkasıyla evlendi bay bay. sonra "bu mu amk insanlık bu mu evlilik bu mu ya?" dersin. halbuki zengin olsan ve seninle evlense bunları demezsin. yani %90 demezsin. diyenler vardır.
gözlerimizi kapatmışlar. ben bazen inanamıyorum yani kendime, insanlara. benim yaşımda bir adam, ne bileyim, boğazdan iki tirilyarlık yatıyla geçerken ben o sırada çöpten kağıt topluyorum ve isyan edip de kalkıp o adamın ümüğünü sıkmak aklıma bile gelmiyor. neden yani biri tek bir sebep gösterebilir mi? kendi yarattığı oyunda kendisi kazanmayacak da babam mı kazanacak? bunu gayet güzel görüyoruz hepimiz fakat yine de o oyunda kalmaya, kazanma umudunu korumaya, ölene kadar oynamaya devam ediyoruz.
bir de şey var; adam katrilyoner. sen de dersaneye gitmeden tıp kazanıyorsun sonra "off çok iyi filan" oluyorsun. o baba parası yemiş de sen bileğinin gücüyle gelmişsin. sanki aynı yere gelmişsin. sanki diğerinin sikindeydi amk. hayat garip yav.
