11 yaşındayken annem bana klasik gitar aldı ve haydi dedi kursa gidiyorsun.
Bir yaz boyunca tek başıma otobüse binip o gitar kursuna gittim geldim. Şimdi çok çılgınca geliyor. Satanist neyim olmamışım iyi ki. beş yıl geçmeden Depressive Suicidal Black Metal dinlemeye başladıydım.
Bir çocuk özgüvenli olsun diye bu kadar zorlanılmamalı bence.
Kendimi iyi hissettiğim, her şeyi anladığım ve çözdüğüm, hayatın berrak bir su gibi olduğuna inandığım zamanların da geçeceği gerçeğini idrak ettiğimde büyüdüğümü anladım.
Kötü şeyler gibi iyi şeyler de gelip geçici. Hiçbiri sonsuza kadar sürüp gitmiyor. Bi iyi bi kötü, bi iyi bi kötü. Büyüyoruz her şeyi çözüyoruz durumu yok. Yaşıyoruz.
