Sevdiğiniz, değer verdiğiniz, aile büyüklerini, akrabaları, arkadaşları, komşuları ebediyete uğurlamak. Ağır geliyor bazen hayat. Birlikte büyüyüp, bir sigarayı ortak içip dertlendiğiniz arkadaşın şehit olması.. Allah geçmişlerimize, şehitlerimize rahmet eylesin.
6. sınıfa giderken çalışmaya başladığım zaman anladım. başkasının eline bakmadığım, kendi param ile 'ben artık bir baltaya sap olabildim' dediğim an. Annemin artık kendi paranı kendin kazaniyosun dediği gün anladım. o gün bir oyuncak alinmadi diye aglamanin saçma olduğunu ağlamam gereken daha önemli olduğunu anladığım zamandi.
anlamadım. bi gün bi baktım büyümüşüm, daha oynanacak bir sürü oyun, yapılacak bir sürü haylazlık vardı halbuki. kanatmadığım dizlerim, eskitmediğim ayakkabılarım vardı. her şey sonsuz gibiydi üstelik, nasıl oldu anlamadım, hepsi birden bitti, anlayamadım.
ne çok eksildim birden.
halı sahada top oynayan çocukların topu sahadan çıkıp yolda yürürken sizin önünüze doğru yuvarlanırken ' amca topu atar mısın ? ' diye seslendikleri andır.
tek gecede sıfir bilgi sahibi olduğun üç sınava çalışıp da yarını kurtarmaya çalışıyorsan sen büyüdün evlat. piştin sen. gecemiycen o ayrı. onu sonra düşünürüz.
uyandığında çizgi filme koşmak yerine okula/işe yetişmek için koşarsın, hep bir yerlere bir şeylere koşarsın. mutluluktan saflıktan çocukluktan fersah fersah uzaktasın artık.
Tek derdin daha fazla oyun oynamak değil artık. Bir hayatın bi geleceğin ve bi kaygın var. Kendi ayakların üzerinde durma isteğin var artık. büyümek böyle bişey işte keşke hiç büyümeseydim.
Eskiden bir çırpıda parmak hesabıyla kaç yaşında olduğumu hesaplayabilen babannem bugün bikac kere soluklanıp 2 kere nerde kaldığını unutup anca hesaplayabildi.
Ben büyüdüm o yaşlandı. Bikaç yıl sonra büyüme sırası başkalarına gelince ben de yaşlanmaya başlayacağım. Zaman çok acımasız a dostlar.
