Büyüdükçe yavaş yavaş kaybettiğimiz olgulardır.
*
-çamurlu sularda koşup oynayabilme özgürlüğü.
-Taso, bilye ve bilimum oyunları oynama özgürlüğü.
-dilediğince kek, çikolata, pasta yiyebilmek, kiloyu dert etmemek.
-küçükken oynadığımız oyunlar, karşındakini yenmek veya yenilmek.
-okulun ilk gününden önceki gece heyecandan uyuyamamak.
küçükken ölümün ne olduğunu bilmezsiniz ancak yaşınız ilerledikçe babaanne,dede, anneanne den başlayarak çevrenizdeki sevdiğiniz insanları yavaş yavaş kaybedersiniz ve hayatta kalmaya başladığınızın farkına varırsınız.
