kendine ayırdığın vakit. En azından ülkemiz şartlarında olan durum bu. Yıllar geçtikçe sistemin sana yüklediği sorumluluklar sonucu kendine ayırdığın vakit arasındaki ters orantı.
Korku. Küçükken ne güzel her gece yatmadan önce hep korkularimizla yüzleşirdik. Işte annem ölürse, babam ölürse, evimiz yikilirsa, annem babam cehennemde yanarsa...
Bu saf ve temiz korkularimizin hepsini kaybettik. Yerine o korkularin getirdiği arzular kaldi.
saflık, dürüstlük, masumiyet. bu üçü gerçekten kayboluyor, kötü insanlarda anlayabiliyorsunuz kaybolduğunu. ha bir de cesaret. kendimden örnek veriyim çok rahat bir şekilde beton, çim, toprak demeden takla atabilirken şimdi yumuşak bir zeminde bile atamıyorum.
