artık sigaranızdan bir nefes daha alırken, etrafınızda kaçacak kimsenin kalmaması gibi birşey bu.. arabanın arka tekeri baz aldığımız kale direklerimiz vardı birde, tek kaldırım taşını koyduğumuzda sokaktan geçen arabalardı, o dönemler hayıflandığımız tek husus... veyahut ufak arabayı kale olarak baz aldığımızda, aşırtma şutlarının dozajı biraz kaçarsa "oha oğlum arabayı bile geçti, gol değil" diyerek kavgaya dahi dönüşebilen efsanevi maçlardı yitirdiklerimiz.. artık coca colanın köpüğü değil, kendisini içmek daha cazip hale gelmişti. hani telsim hattı olan kız arkadaşa yazamadığımız zamanlar bile güzeldi, mesaj atardık 2 kontör ödeyerek. iletişim merkezlerinin paraları koyduğu yillardı, şimdi direk arar olduk; oysa mesajlaşmaların tadı daha başkaydı . gol attığımızda ismini bağırdığımız dünya yıldızları, teknik direktör mertebesine ulaşmışlardı çoktan..keşke tek hayıflandıklarımız ailecek gidilen misafirlikte bize ikram edilmeyen çay olsaydı.. evet haklıydınız, cocuklar çay içmezdi..hele de çayı şekersiz içmeye başladığınız anda geliyorsa bu umutlar akla, kaçışı yok canınız yanar..
