eskiden neşemiz vardı
gülümserdik her gün
uzaktaydı hüzün
hayallerimiz vardı
uçurtmalar geçen içinden
cumartesi öğlen
boyalarımızla oynardık
rengarenkti her şey
karanlığı boyardık.
eskiden neşemiz vardı
gülümserdik hergün
uzaktaydı hüzün
hayallerimiz vardı
uçurtmalar geçen içinden
cumartesi öğlen
boyalarımızla oynardık
rengarenkti herşey
karanlığı boyardık
ve birden büyüdük aniden
ve birden küçüldü hayaller
büyüdükte sanki ne oldu
çocukluğu unuttuk yalanlara boğulduk
büyüdükte sanki ne oldu
umutları kuruttuk savaşta vurulduk
büyüdük aniden
büyüdük aniden
koşardık bayırlarda
ağaç evler kurardık
bedavaydı çiçekler taçlar yapardık
düşsek bile olsun
yeniden kalkardık
acıtmazdı hayat
ve birden büyüdük aniden
ve birden küçüldü hayaller
büyüdükte sanki ne oldu
çocukluğu unuttuk yalanlara boğulduk
büydükte sanki ne oldu
umutları kuruttuk savaşta vurulduk
büyüdük aniden
büyüdük aniden
ve birden büyüdük aniden
ve birden küçüldü hayaller
ve birden uzaklaştı gökyüzü
ve birden gömüldük dertlere
büyüdükte sanki ne oldu
çocukluğu unuttuk yalanlara boğulduk
büyüdükte sanki ne oldu
umutları kuruttuk savaşta vurulduk
büyüdük aniden
büyüdük aniden
büyüdük aniden
küçüldü dünyamız...
haberleri izliyorum hergün. internet sitelerinden takip ediyorum gündemi. irticayla mücadele planı, tğrban, gdo, açılım, bütçe açığı... bu zamana kadar durumum hep iyi oldu, bana ne diyorum. yine de elim sigara paketine uzanıyor, yakıyorum bir tane. kimsenin kimseye güveni kalmadı. şimdi kapattığım hayvan haberlerine özlem duyduğum günler geliyor aklıma. bir oyuncağı kırmış olmanın verdiği üzüntü, babamın elinde dandik bir çikolatayla bana süpriz yapması. ne kadar güzel günlerdi büyüklerin ciddiye almadığı şeyler üzerine bir dünya kurabilmek. büyüdük aniden. neye benzediğini bilmediğimiz kıyamete özlem duyuyoruz artık.
edit: eskiyi düşündükten sonra dinlendiğinde gözde bir kaç damla yaş olan şarkı.
küçükken anneannemden duyardım, çabuk geçer bugünler kıymetini bilin. oysa bana hiçte öyle gelmezdi,hiiç büyümeyecekmişim gibi gelirdi.
şimdiyse ne çabuk büyüdüğümü farkediyorum, zamanın ne çabuk geçtiğini.zaman geçerken farkında olduklarım farkında olamadıklarımın varlığını hatırlattı. ve anladım ki ne kadar farkındaysan o kadar anlamlı hayat.
ilk kez facebook'da izleyip dinleme fırsatı bulduğum ogün sanlisoy parçası.
Sözleri insanı derinlere sürükleyip, uzun uzun düşündürüyor.
"büyüdük de sanki ne oldu, çocukluğu unuttuk, yalanlara boğulduk
büyüdük de sanki ne oldu, umutları kuruttuk, savaşta vurulduk.
Büyüdük aniden, küçükldü hayaller."
insanın kendisini sorgulamısını sağlayan bir şarkıdır. bazen böyle şarkılar, filmler vs. ler olsun insanın suratına tokat gibi çarpar. çünkü bir an için bazı şeyleri unutmuşuzdur. bu şarkı da unuttuğumuz çocukluğumuzu ve masumluğumuzu yüzümüze tokat gibi çarpmaktadır.
''büyüdükte sanki noldu'' bölümüyle hak vermekten de öte birşeyler yaşamanıza neden olan bir şarkı. geçen yılların ne kadar aceleci olduğunun melodiye yansıması, olabilecek en güzel haliyle.
