Bütüne bakıldığında,
ama dışardan,
herşey yolunda
gözüküyordu.
Hiçbir fikirleri yoktu
onu oluşturan parçaların
turunculaşana kadar
kızdırıldıktan sonra
ete bastırıldığında
ne kadar acı verdiği konusunda.
bütünü oluşturan parçalar... bütün ve parçalar ilişkisi... aklıma ilk gelen "gestalt psikolojisi" oluyor: Bütün, parçaların toplamından farklı ve fazladır. bu sadece eğitimsel açıklaması. hayat açısından bakılırsa; sevinç, keder, hüzün, acı gibi parçaları olmadan tek başına hayat bir bütün olmaktan aciz koyu bir karanlıktan ibarettir. öyleyse "gestalt teoremi" bu noktada yerle bir olacaktır; çünkü bütün, parçaların toplamından oluşur, onlar olmadan anlamsızdır.
