basit bir hesapla bizlerin yeni bir özlü söz söyleyemeyeceğimiz kapısına çıkar.
insanoğlu konuşmaya başladığından beri önce her söz, ardından güzel ve manalı olanları özlü söz olarak nesillerüstü hale gelip zamanımıza kadar ulaştı. felsefenin en yoğun olduğu yakın geçmişte bu sözlere çokça yenileri de eklendi. çoğu çok derin manalı ve harikuladeydi. fakat bitti işte. bize diyecek bir bok kalmadı. her konuştuğumuz sıradan.
hani istanbul'da yaşayan her genç, vaktiyle babasının bir sigara parasına bostancı'yı, içki parasına nişantaşı'nı, ciklet parasına mecidiyeköy'ü satın alabilecekken sigara rakı ve ciklet almayı seçtiğini söyler ya. sen de karşılık olarak ''e sen git şimdi kocaeli tarafında sikimdirik bir arsayı al sigara alacağına'' dersin ''devir o devirdi hacı'' der, geçiştirir. aynı hesap.
modern dillerin konuşmaya başlandığı zamanı düşünsene. her söylenen özlü söz. kimse daha önce söylememiş çünkü. ''ot'' diyor özlü söz ''bok'' diyor özlü söz. ''böyle işin içine sıçarım'' diyor, o bile özlü söz.
nesilden kaybediyoruz. hiç öyle aforizmalarınızı falan sıralamayın. ben düşündüm, özlü söz falan yok başka. mecburen rakı alıyoruz.
