Saf aşık modeli. Öyle olmamak gerek işte her yaptığına göz yumup sevmeye devam edince gidişler fena koyuyor insana. Bu muydu ederim diyip kendini kendini yiyosun sonra.
Aptallık tam olarak, başka karşılığı yok bir insanı herşeye rağmen severseniz o da sizden birgün herşeye rağmen gider. Kimseye vazgeçilmezsin imajı verilmemeli.
Pişman olmamaktır, her şeyi yaptıktan sonra olmuyorsa kabul etmektir, kendinden ödün vererek nereye kadar gidebilir insan gittiği yerde kendini bulabilir mi kendine yaptığı saygısızlığı affedebilir mi allah kulu kulla sınarmış hayatımıza giren tüm insanlar sınavdır aslında gelecek güzel günler için işarettir bu yaşananlar bir an önce gereği yapılmalı ve kanserli hücre büyümeden kesilip atılmalıdır bünyeden, kaldığı yerden başlanmalıdır hayata kaç kez düştüğün değil kaç kez ayağa kalktığın önemlidir.
acıyla mutluluk karışır. mutlu acı diye bir şey var bilirsiniz. önce çok sancılı geçer günler, sonra sonuna kadar sevmiş ve içindekileri söylemiş olmanın huzuru gelir. sancılı geçen günler seni ulaştırıyor bu huzura. bu kadar kırılacağını, üzüleceğini nerden bilsin hem. tutarsın bir ucundan hayatın, bakarsın işine gücüne yapacak bir şey yoktur. olmayınca, elden bir şey gelmez. dünyayı tek bir insana gömecek kadar derin çukurlar kazmak o kadar yoruyor ki seni, küreği artık bi tarafa sallamak zorunda kalıyorsun. halbuki ona kızdıkça toprak atmıştın, gece gündüz kazmıştın. artık o kadar derine inmiştin ki elinde kör bir fener, yüzünde toz toprak beline ip bağlayarak yukarı çıkıyordun. yaptıklarını düşünerek ne çok hırslanmıştın, bazen çukurda yatıyordun. aç susuz kazmaya devam ediyordun.sen nerdeyse ana kayayı bulmuştun ama o geri dönmüyordu. artık kazacak toprak bile kalmamıştı, vurduğun yer kazmadan kürekten kıvılcım çıkarıyordu, bazen alet edavatın ucunu kırıyordu. buraya kadardı. gidemiyordun. ellerini iki yana salarak yüzünden akan teri çamurlu kollarına siliyordun. yüzün gözün toz toprak içinde gökyüzüne bakmaktan başka bir şey gelmiyordu elinden. öfken de seni bir yere taşımamıştı,yıldızlı gecelerin altında koyu yalnızlıklar vardı. her şeyi orda bırakarak eve dönmüştün...
sevgi zaten sebebe, sonuca, kusurlara bakmaz. sevgi özneldir; karşındakinin n'aptığına bakmaz. olduğu gibi seversin. sevgide sevilenin kim olduğu çok da mühim değildir, mühim olan sevenin yüreğinin büyüklüğüdür.
lakin iş ikili ilişkilere geldiğinde konunun boyutu değişir. bütün yaptıkları çok geniş bir kavramdır. hiç kimse mükemmel değildir. karşındakini hatalarıyla ufak tefek delilikleriyle seversin eyvallah ancak sadece tek taraflı fedakarlıklar, ödünler veriliyorsa ve bu ilişki kendi kişiliğine zarar veriyorsa sevenin aradaki ipler koparılmalıdır bi' an önce. bazen vazgeçmek de gerekir.
