aslında kendisi "ama" yazmak istemiştir. artık kiminle yazışmaktaysa, heyecandan am dan sonraki a kaçıvermiştir parmak uçlarından. hatta arkadaşımın başına gelmiştir. hemen anlatayım.
arkadaşım x(dişi varlık), okuldan bir erkek arkadaşıyla msn'de görüşmekte, abidik-gubidik bir resmini de avatar olarak kullanmaktadır.
erkek arkadaş: bu nasıl bir resim x?
x: ne güzel am değil mi, işte ben!
çocuk ne düşündüyse epey bir süre bir şey yazmamış x'ciğime. bizim x de ne yazdığını görünce zaten donakalmış.
bu hikayeyi duyduktan sonra, ne zaman "ama" yazsam iki üç kez kontrol ediyorum yazdığımı.
