amın ne olduğunu bilmeden yanlışlıkla am yazmaktır.
ben 13 kardeşim 6 yaşındaydı. daha çocuk olduğundan ammış götmüş bilmezdi. neyse bir anneler gününde öğretmenleri bunlara bir şiir yazdırmış çevresinide süsleyin annenize verirsiniz demiş. buraya kadar her şey normal, ama benim saf kardeşim kendi adının baş harfi kalp annemin adının baş harfi yapmaya karar vermiş süs olarak. anlayacağınız a <3 m olmuş. bir de bunu koca koca yazmış ki sormayın gitsin, neyse eve geldi anne bak ne yaptım diye. gösterdiği an biz bastık kahkahayı tabi kardeşim olaylardan bihaber yüzümüze bakıyodu.
aslında kendisi "ama" yazmak istemiştir. artık kiminle yazışmaktaysa, heyecandan am dan sonraki a kaçıvermiştir parmak uçlarından. hatta arkadaşımın başına gelmiştir. hemen anlatayım.
arkadaşım x(dişi varlık), okuldan bir erkek arkadaşıyla msn'de görüşmekte, abidik-gubidik bir resmini de avatar olarak kullanmaktadır.
erkek arkadaş: bu nasıl bir resim x?
x: ne güzel am değil mi, işte ben!
çocuk ne düşündüyse epey bir süre bir şey yazmamış x'ciğime. bizim x de ne yazdığını görünce zaten donakalmış.
bu hikayeyi duyduktan sonra, ne zaman "ama" yazsam iki üç kez kontrol ediyorum yazdığımı.
