vardır böyle bir gerçeklik. bir insanın adı cem ise ondan korkulmalı, güvenilmemeli.. bin türlü alavere dalavere, hıyanet, çekememezlik, kıskançlık, götverenlik, hainlik beklenir bu insanlardan.
bütün genellemeler gibi yanlış bir tespittir. bir insan isminden dolayı aşağılanamaz, hakir görülemez, ayrımcılığa maruz bırakılamaz. halkı kin ve düşmanlığa tahrik etmemek lazım.
-geçen gün cafede bi hatun gördüm.
+ee?
-gittim masasına yazıldım, sana eriyorum dedim.
+vay aq sora noldu?
-o zaman seni ağzımda eritiyim dedi, aldım mesajı yapıştım dudaklarına.
+çok piçsin, çok puştsun olum ya, bağlamışın kızı.
-ne diyosun olum tam bi orospu çocuğuyum ya, sora eve götürdüm s.ktim karıyı.
+baban da mı piçti be olum, harikasın ya.
-affetmem olum, götverenim ben.
bütün genellemeler gibi yanlıştır. böyle bir gerçeklik söz konusu değil.
piçlik kavramı söz konusu ise kişinin adının hiçbir önemi yoktur.
kaldı ki tanıdığınız bütün cemler kötüyse bile bu başka bir cemin de kötü olduğunu göstermez. kimsenin bir yahut birkaç kişiye bakarak bir ismi kötülemeye hakkı yoktur. bu bütün emanuelle lerin aynı olmamaması gibidir. iyi cem ler de vardır, iyi emanuelle ler de vardır *
Bütün cem'ler hakkında genelleme yapamasak da, çocukluğumda bir cem vardı, çok fırlamaydı. Kedilere dürbünlü tüfekle ateş ederdi, benim karakedimi alnından vurmuş, kedi haftalarca hasta gezmişti. Sonra kuduz oldu diye itlaf ekipleri kedimi vurdular. Bu cem denen adi velet haftalarca evden çıkmadı, çıkarsa onu bulacağımı biliyordu. Ben de bekledim, sabrettim. En sonunda onu deniz kenarında bir kamyonetin üstünde kıstırdım, eşek sudan gelene kadar dövdüm. Bütün mahallenin kızları -hepsi cem'e aşıktı- seyretti. Tabii sonra ne karizması kaldı ne de havası. Bir daha tüfeği eline almadı. Demem o ki Cem'leri sevmem.
