uzun zamandir yapmadiğim bir eylem olmakla beraber hafizamin bana hatirlattiği kadar fevkalade zevkli olan olan bir eylemdir. insanin kendisini bir bakima micheal jordan gibi hissetmekle beraber içten içe eve gideyim de zibarip yatayim salincağinda sallar bu eylem gün boyunca.
üstüste içilen neskafeler sayesinde ayakta duran kişi belki de nefret ettiği işi icra ederken en verimli şekilde calistiğini hisseder.
mesai saati biter kişi eve gider iki tek atar zibarir yatar.
gerci bazen de hastayim diyip işten erken firar etmeyi saglar bu eylem ama o da ayri hikayedir canim.
sabah, öğlen ve iş çıkışına birkaç saat kala kahvenizi biraz kanyakla desteklediğinizde iş gününü daha kolay ve verimli atlatacağınız bir olgudur. işe yarayan bir öneri olduğu tecrübeyle sabittir.. hazır havalar da soğumaya başlamışken o güzel, küçük, metal kanyak mataralarından bir tane edinin derim.
bir anda uyanırsınız, alarm deli gibi çalıyordur. gece uzandığınız yerde sızdığınız için üstünüzde hala kıyafetleriniz vardır. hemen bir mont kapıp durağa koşarsınız. dolmuş ordadır lakin kimseler yoktur. geç kalmak üzeresinizdir biraz kızarsınız. iş yerinin önünde dolmuştan iner koşar adımlarla büroya gidersiniz. kapıdaki bekçiye selam verirsiniz,
"günaydın x abi"
o da şaşkın şaşkın bakar ve
" günaydın byburak hayırdır, pazar pazar ne iş?"
"..." donar kalırsınız, cevap veremezsiniz, geri döner yol kenarına yürür beklersiniz.. yağmur başlar...
1 ocak günü işe gitmek mecburiyetindeyseniz, ve yapılan partiden uzak kalmak istemiyorsanız, yapmak zorunda olacağınız eylem. öğleden sonra olursa pek sorun olmuyor, sabah 8'de yatıp öğlen 2'de uyanırsınız, bi 10 saat idare eder o. fakat ondan sonraki gün de tatil olmalı.
