şehit annesi "her şeyin yoluna gireceğine inanmıyorum" demiş.
bülent arınç " o zaman bizde ilgilenmeyelim" minvalinde bir şeyler söylemiş.
önce şunu anlayalım "şehitler bu ülke için can verdiğine göre bizde şehit ailelerinin tüm sitemlerine hatta hakaretlerine göğüs germek zorundayız"
yahu kardeşim, arkadaşım bey amca her ne ise titrin. o kadının çocuğunu dokuz ay sen mi taşıdın karnında. sen mi doğurdun o çocuğu. sen mi emzirdin, sen mi büyüttün ,besledin, götünü sen mi temizledin ,hasta olduğunda nefes alıp almadığını sen mi kontrol ettin. başında "allahım onu hasta edeceğine beni hasta et" diye sen mi dualar ettin. kadıncağız kuzusunu kaybetmiş sen hala trip peşindesin.
o şehit annesi hakkını helal etmese yeridir.
tabi evlat acısı çeken o kadın, haramdan, kul hakkından bahsedipte her türlü pisliği yiyenler bundan anlamazlar o duyguyu bilemezler.
ağzıma geleni söylemek istediğim fakat söylemekten korktuğum oalydır. lan kendi çocuğun şehit olsun bir bak bakalım neler oluyor.
ülkeyi birbirine katarsın be. milletin evladı olunca da terslersin. yazıklar olsun sizlere, sizin gibilere.
Evladı üşümesin diye gece defalarca üstünü örten bir annenin şimdi toprağın üstünü örttüğü kuzusunun acısını, bir kurttan bunu anlayıp, duyarlı davranmasını beklerken gördüğü tepkidir.*
