Gülgiller familyasından dikenli bir bitki (Rubus fructuosus) ve aynı bitkinin dut gibi topak halindeki kara renkli yemişi. Hızla büyüyen çalı görünüşünde bir bitkidir. Dalları çok sıklaştığı için çit bitkisi olarak da kullanılır. Başlangıçta kırmızı olan ve olgunlaştıkça kararan meyvesinden şurup ve reçel yapılır.
ağustos-ekim ayları arasında genellikle yol kenarlarında kendi kendine yetişen dikenli bir bitkidir. zaten bu kadar güzel olan bir şeyin dikensiz olması düşünülemezdi , neyse. genelde eylül ayında meyvelerini en olgun halindedir fakat benim gibi olgunlaşmasını bekleyemiyorsanız kırmızı halini bile yersiniz. fazla ekşi olduğundan dolayı bir süre sonra kusma etkisi yaratabilir, kendinizi çok kaptırırsanız takılıp dikenlerinin içine düşebilirsiniz.
seksi fotoğrafları için tıklayın. not: henüz olmamış bunlar ama hepsini yedim.
içlerine fazla girildiği zaman, sevgili sevgiliyi kucaklar gibi, sen nasıl giriyorsan onlara, onlar da seni arkandan sarar sarmalar. adrenalin acıyı sıfırlar. dalından böğürtlen yeme zevkini tattığın sırada o anki şevk ve heyecan ile seni sarmalamış hain dalı farketmezsin. her tarafın çizik kesik kandır. kan kırmızısına, mis gibi kokan böğürtlenlerin siyahı karışır. tişört bir daha giyilemez hale gelir, şeker tavan yapar, gözler döner.
böğürtlen, üzülmek istediğinde hüzünlü, mutlu olmak istediğinde, gülmek istediğinde komik olabilecek nadir kelimelerdendir. ayrıca böğürtlen kadar sevimli-tatlı* bişi yoktur. böğürtlen insanlar da vardır. onlar insanların yaşama sevinci olduklarının farkında değildir. ondan böğürtlendirler. her insanın bir iki tane böğürtleni vardır. böğürtlen olmalarının birden çok sebebi vardır ama en güzel sebebi böğürtlen olmalıdır. böğürtlenler yanakları mıncıklanası, gözlerinde kaybolunası, beraber içip dağıtılası-ağlanası,gülünesi- insanlardır. böğürtlen meyve olarak ise sadece böğürtlendir.
çocukluğun dikenler, çizikler ve yara bere içerisinde geçmesine neden olan lezzetidir. eller, ağızın içi ve bembeyaz elbise boyanır, yine de aldırmadan karın ağrıyana kadar yenir de yenir.
