bahçelerde ya da yol kenarlarında kendi kendine yetişen dikenli, otonom çalıların verdiği yemişin adı.
siyah renkte olanlar, olgunlaştım, serpildim, üstünüzü başınızı batırarak yiyebilirsiniz beni anlamına gelir. deterjan reklamlarının vazgeçilmezidir. reçeli de yapılır.
çalılarda yetişen ama yine de insanı "gelll, dikenli de olsam yine de gelll" diye çağıran, dikenleri ellere batsa da, üstünüzü başınızı bordo lekelere boyasa da yenilmekten asla pişmanlık duyulmayan vahşi meyve.
ağustos-ekim ayları arasında genellikle yol kenarlarında kendi kendine yetişen dikenli bir bitkidir. zaten bu kadar güzel olan bir şeyin dikensiz olması düşünülemezdi , neyse. genelde eylül ayında meyvelerini en olgun halindedir fakat benim gibi olgunlaşmasını bekleyemiyorsanız kırmızı halini bile yersiniz. fazla ekşi olduğundan dolayı bir süre sonra kusma etkisi yaratabilir, kendinizi çok kaptırırsanız takılıp dikenlerinin içine düşebilirsiniz.
seksi fotoğrafları için tıklayın. not: henüz olmamış bunlar ama hepsini yedim.
şehirlerarası uzun yolculukların müthiş keyfi.
muhtemelen akşamüstü serinliğinde yeşilliklerin orda durursunuz. oturmaktan yorulmuş bünye hemen dikenli çalılara yönelir. o kadar lezzetli bir merettir ki, elleriniz simsiyah olsa dahi yüzünüz güler.
emeklilik yıllarımda bahçeli geniş bir ev hayallerimin de ilk sebeplerindendir, o denli severim. tabi abartmamak da lazım. 45 dakika aralıksız yiyince mide bulantısı yapabildiği tarafımdan kanıtlandı. çok kez.*
