bahçelerde ya da yol kenarlarında kendi kendine yetişen dikenli, otonom çalıların verdiği yemişin adı.
siyah renkte olanlar, olgunlaştım, serpildim, üstünüzü başınızı batırarak yiyebilirsiniz beni anlamına gelir. deterjan reklamlarının vazgeçilmezidir. reçeli de yapılır.
çalılarda yetişen ama yine de insanı "gelll, dikenli de olsam yine de gelll" diye çağıran, dikenleri ellere batsa da, üstünüzü başınızı bordo lekelere boyasa da yenilmekten asla pişmanlık duyulmayan vahşi meyve.
şehirlerarası uzun yolculukların müthiş keyfi.
muhtemelen akşamüstü serinliğinde yeşilliklerin orda durursunuz. oturmaktan yorulmuş bünye hemen dikenli çalılara yönelir. o kadar lezzetli bir merettir ki, elleriniz simsiyah olsa dahi yüzünüz güler.
emeklilik yıllarımda bahçeli geniş bir ev hayallerimin de ilk sebeplerindendir, o denli severim. tabi abartmamak da lazım. 45 dakika aralıksız yiyince mide bulantısı yapabildiği tarafımdan kanıtlandı. çok kez.*
latincesi "rubus fructicosus", gülgiller familyasındandır. meyvesi ahududuya benzer, fakat ondan küçüktür. rengi zamanla kırmızıdan siyaha döner.
*faydaları:
-idrar attırır.
-kabızlığa iyi gelir.
-vücuttaki şişlikleri giderir.
-ağızda oluşabilecek her türlü iltahapları giderir.
-bademcik iltahaplarında gargara yapılır.
-şeker hastalığına karşı kullanılır.
-böğürtlen yaprakları çiğnenirse diş eti kanamaları durur.
