ailesinden birinin by pass olacağını öğrenip endişelenen, araştırmak için internete saldıran arkadaşlar size sesleniyorum korkmayın! Ailesi daha yeni tecrübe yaşamış biri olarak söylüyorum, endişelenmek korkmk kaçınılmaz ama hastanın yaşı çok ileri değilse ve başka bi rahatsızlığı yoksa neredeyse sıfır riskle yapılan ameliyat. Ameliyathane ve yoğun bakım kapısında çok ter döktürüyo ama işin en zor kısmı ameliyat sonrası söyliyim. sabırlı olun, günden güne iyiye gidiyor ama uykusuz gecelere ve hastanızın sizi azarlamasına hazırlıklı olun. yürüyüşler başladıkça, göğüs kemiği iyileştikçe herşey normale dönmeye başlıyor ama en az 6 hafta çok dikkat etmek gerekir kolay gelsin.
Bir öksürükle başladı her şey. ilk başta sigara içmek için dışarı çıktığında soğuğu yeyip içeri girince sıcak ortamı görünce vücudun dengesi bozuldu üşüttük sandık. iğneden korktuğu için de pek üstüne düşmedik. ara sıra kalbi tekliyordu kırmızı oluyordu suratı 5 dakika sabit durunca '' tamam geçti'' diyordu.. bir süre sonra iş nefes darlığına geldi. dedemi akciğer yüzünden kaybettiğimiz için aynı durum genetik olabilir düşüncesi ile soluğu göğüs doktorundan randevu alırken bulduk. Gittik. Ciğerinde sıvı varmış. kontrol amaçlı 1 şırınga sıvı aldılar. Şırınga dediysem atlara vurulan şırınga aklınızda canlansın. rapor çıkana kadar kalp doktorundan da randevu almıştım çoktan. en azından biri olmazsa diğeri çıkacak mantığı ile davrandık. ciğer sonucunda sıvının kalpten kaynaklı olduğu söylendi..
ilk başta anjiyo oldu. 2 ana damar tıkalı çıktı. Hastaneye yatırdılar. 3 gün uzmanlar gözetiminde kaldı.. konseyden çıkan doktorlar gelip ; bu hastaneden alınan rapor yeterli değil gidin şu x hastanesinde de rapor alın dediler. o günün akşamında amcamı arayıp durumu izah ettim arabayla gelip hastanenin aciline götürdük. elimizde önceki hastaneden aldığımız raporları gösterip bizi şu x hastaneden yolladılar sizde kontrol edecekmişsiniz dedik. önce afalladılar ne alakası var ha orası ha burası dediler. bu işlemler size tek celsede anlatıyorum lakin olay 4 ayı kapsıyor. tabi gitmeden önce o hastaneden de randevu almıştım. 6 mart 2017 ye verdiler tarihi. babam daha ne kadar dayanabilir.. resmen sabrımızı ölçmek için tasarlanmıştı her şey.. acilde ki doktora durumu izah edince bana randevusuz hastaları sabah 9 gibi alıyoruz aslında deyip umut ışığı yaktı. amcam sabahın 6sında aldı bizi hastaneye gittik. 3 saat bekledik randevu sisteminin randevusuz kişilere açılması için. doktor nitekim babamı gördü ve hastaneye yatışını onayladı.
hastanede yer olmadığı için akşam 10.30 a kadar acilde bulunun kıçı kırık sedyenin üstünde yatmak zorunda kaldı. orada da gerekli tahliller yapıldı ve bu gün o hastaneden de taburcu oldu. sonuç aynı sonuç. sıkıntıyı yaratan kalp.. yarın ilk işimiz kalp hastanesine gideceğiz.
ameliyat gününü alacağız.
bu hastalığı geçiren insanlara ve çevresine sabır diliyorum. hastalıktan çok sabırla sınanıyoruz.
konu hakkında bilgisi olan tecrübelerini bana aktarırsa çok mutlu olurum. internetten okuduklarım bi yere kadar yetiyor.
edit: ameliyat iyi geçti çok şükür. 3 gündür yoğun bakımda idi babam. yarın çıkacak allahın izniyle. buradan bu ameliyatı olacaklara ve yakınlarına sesleniyorum. korkmayın demeyeceğim size korkun ama umudunuz daima olsun..
şekeri 610 larda gezen annemin 15 gün önce olduğu ameliyat.
önceki entrylerde verildiği gibi bilmeyenler için söylemek gerekirse; hipertansiyon ve diyabet hastası olan 43 yaşındaki annem, 4 saatlik başarılı bir operasyonun ardından sağlığına kavuştu. huy değişimleri falan deniliyor ancak, ameliyat sonrası antibiyotiklerin neredeyse tümü halüsinasyon görmek, asabiyet gibi yan etkileri var. bu da mevzu bahis huy değişimini açıklayabilir gibi... Ancak sözkonusu antibiyotikler bittiğinden beri hiç bu türden bir sıkıntı yaşamadık.
ameliyat haberi sinsi şekilde geldi. hiç bir ağrı sızısı olmayan annemi bir gece göğüs ağrısı sebebiyle hastaneye yatırdık. ilk aşama anjiyo oldu ardından pata küte: "durumu çok kötü", "öncelikli operasyon*" haberleri duyuldu.
bu konuda hiç bir bilgisi olmayan biz ise dışarıda harap olduk. anjiyo sonrası şeker i kontrol altına alma amaçlı 1 gün yoğun bakımda yattı. yine yukarıda belirttiğim gibi bu sürecin ardından 4 saatlik operasyondan yaklaşık 6 - 6.5 saat sonra uyandı ve kendisini görme imkanı bulabildik*. yine 1 gün yoğun bakım müşahadesi ve 3 gün oda bakımı derken eve geldik...
çok bıdı bıdı ettim ama bilmeyen insanların anlattığı gibi kritik, riskli bir ameliyat değildir. hatta bizzat doktorumuzun söylediğini aktarayım; "risk, %1, %2'dir. bu riskte burundan et alma operasyonunda da olabiliyor.". bu moral o an çok önemliydi. ki bu sözcükler akıl sağlığını stabil tutuyor.
ayrıca bursa anadolu hastanesi çalışanı hemşirelerine, bakıcılarına, çalışanlarına ve en önemlisi kalp ve damar cerrahi uzmanı op. dr. mustafa sezen'e teşekkürü borç bilirim.
ve tabiiki son olarak bu dertten muzdarip olan herkese geçmiş olsun diyor, acil şifalar diliyorum...
14 Temmuz’da babamın geçirdiği ameliyat.Ayrıca kalp kapakçığı da değiştirildi.Şeker hastası olduğu için biraz tedirgindik.Yürürken sırtında ağrı hissettiği için özel bir hastaneye götürdük.Anjiyo yaptılar ve ameliyat olmazsan ölürsün dediler.Babam ikna olmadı.Devlet hastanesine gittik.Bir haftalık tetkikler sonucu doktoru mecbur olacaksın yoksa felç geçirirsin dedi.Ameliyat üç saat sürdü.Onun yoğun bakımda ‘Ben öleceğim,bensiz yola devam edin.’ dediğinde psikolojimiz mahvoldu.Orada kablolar,hastane psikolojisi onu yormuştu.Sonrasında servise geçtiğinde bir süre ben öleceğim deyip durdu.Hatta doktorlardan rica ettik.Her şeyin yolunda olduğunu defalarca söylediler.Hastanede klimadan grip oldum hatta covid olduğumu düşünüp test yaptırdım.Anneniz,babanız ya da kendiniz bu tarz durumlarda karşılaşırsanız hemen tedavi olmanız gerekli.Lütfen aksatmayın.Sigaraya,şekere farklı nedenlere bağlı olarak ameliyat olanlar var.Ancak bir yakınımda aort yetmezliği var.Rahat on doktoru gezmiştir.Bir doktor da babanın oğlu olsa kendini biçtirme demiş.O yüzden şifa bulmak için iyi bir doktora denk gelmek lazım.Herkese sağlıklı bir ömür diliyorum.
ölüm riskinin %3 olduğu (en kötü ihtimallere göre) bir operasyondur. tabi hastanın yaşına, diğer hastalıklarına göre riski değişebilir. ama günümüz teknolojisinde bu risk iyice azalmıştır. yanlız önemli olan amelliyattan sonrasıdır. çünkü enfeksiyon kaptığı anda yeniden amelliyat olmak zorunda kalabilir ve risk artabilir. bu sebeple kaldığı ortam steriliz edilmiş olmalı, yakınlarının evde maskeyle dolaşmaları ve kaldığı ortama mümkün olduğunca az girilmelidir.
sakarya caddesi bayındır 1 sokakta bulunan, ucuz alkol ve rock-metal müzikten yararlanabileceğiniz bar. genelde gümmf öğrencilerinden mutlaka birileri oluyor, oradan olmasam da tanıyorum artık bu sayede. ankara'daki havacılık kulüplerine de ev sahipliği yapıyor, özellikle cuma akşamları. açık havadan hoşlananlar için bir de balkonumsu kısmı var, içeriden daha iyi.
