Üzülmek, çözüm bulamayanların yaşadığı bir duygudur. Çaresizliktir tetikleyicisi...
Çözemediğinde, çözümsüz kaldığında üzülürsün, hatta kahrolursun... Ki kahrolmak üzüntünün tavan halidir malum.
Ama...
Sonra geçer...
Çünkü unutursun!..
Üzüntü geçici duygulardandır ve geçer bir süre sonra (hatta sen istemesen de)...
Unutamadıkların, gerçekten dert edindiklerin üzüntü değil, yastır (konusu her ne olursa olsun...)
Son bir saptama daha; üzüntü ne kadar feveransa, yas da bir o kadar içseldir...
kalıcı hissiyatlı bir içsellik bizi çözüme ulaştırır.
Ve biz ne zaman üzülmeleri bırakıp da gerçekten yas tutarız, işte o zaman karanlıktan kurtulur, ışığa kavuşuruz...
@buzzluk
Ne zaman ki pilleri her ikisinin yönü de aynı kutup olacak şekilde kullanmaya başladık, işte o nokta fiziksel kopuş noktası oldu benim için direkt kısa devre mode on o saatten sonra...
@buzzluk
iyi niyet gösterip karşılıksız yardım sever olmakla, enayi yerine konulup kendinizi kullandırmak arasındaki konumunuz tamamen karşı tarafın size verdiği değer ve saygı ile alakalıdır.
@buzzluk
