Johann sebastian bach'ın solo keman için yazdığı sonat ve partitaların ikincisi. Dört danstan oluşan bu yapıtın finalinde alışageldiğimiz "Gigue" yerine "Bourrêe" vardır. Bach ayrıcaher bölümden sonra "Double" başlıklı bir çeşitleme bestelemiştir. Eser bu yapısıyla sekiz bölüm olarak da düşünülebilir.
"Allemande" başlıklı ilk bölüm bestecinin klavsen eserlerindeki örneklere benzer bir yapıdadır ve noktalı ritimlerden oluşmuştur. Nerdeyse aynı çekirdekten oluşan "Double" bölümü, akıcı ve sürükleyici ritimleri sayesinde çok farklı bir atmosfer yaratır. Sekizlik notaların sürekli hareketini duyduğumuz "Courante" aynı atmosferi devam ettirir. Onaltılık notaların birbirini izlediği gamların parçanın başından sonuna kadar hakim olduğu "Double" bölümü yine nefes nefese çalınan bir teknik gösteri bölümüdür. "Sarabande" bölümü değişik bir atmosfer ve çokseslilik yaratır. Birbirini izleyen akorlar, bestecinin klavye eserlerinden birini dinliyormuşuz hissini uyandırır. Bu bölümün "Double"ı, üçlemelerin hafeketiyle yine çok farklı bir etki yaratır. Final bölümündeki "Tempo di Borea" (Bourrêe), Bach'ın solo keman eserleri içinde en sık seslendirilen ve en sevilen bölümlerin başında gelir. Tipik dans havasının ustalıkla yansıtıldığı bölüm, melodi çizgisine eşlik eden etkili ritmiyle de hemen akılda kalır. Tüm yapıtı noktalayan "Double", yine önceki bölümün çoksesliliğiyle kontrast oluşturacak şekilde tasarlanmıştır.
